Alsjeblieft! Jouw wekelijkse update met signalen uit de markt, speciaal voor onafhankelijk financieel adviseurs.

Het gebeurt dagelijks: een relatie tussen twee partners eindigt. Tijdens de relatie is gezamenlijk een woning aangeschaft. Na de beëindiging van de relatie, maar voordat de woning is verdeeld, moeten er reparaties aan de woning plaatsvinden. De vraag is dan welk proces gevolgd moet worden en wie uiteindelijk de rekening betaalt. Artikel 3:170 BW geeft als hoofdregel dat deelgenoten in principe samen en in onderling overleg onderhoud aan de woning kunnen plegen. Voor urgente situaties, waarbij er geen gelegenheid is om de andere deelgenoot te raadplegen, geldt de regel dat een deelgenoot zelfstandig keuzes mag maken.

Artikel 3:172 BW bepaalt vervolgens dat de kosten die samenhangen met een onverdeelde woning naar rato van de eigendomsverhouding gedragen moeten worden. Recent heeft het Gerechtshof Amsterdam over een dergelijke kwestie een oordeel gegeven. In deze zaak ging het om een lekkend dak. Een van de partners had vervolgens opdracht gegeven om het hele dak te renoveren. Er ontstond discussie over de vraag of beide partners gehouden waren tot een bijdrage in de kosten van deze (grote) ingreep. Het Hof zei: nee. Opdrachten voor noodzakelijke reparaties die geen uitstel dulden, kunnen door beide partners worden gegeven, en de kosten komen dan voor rekening van beiden. Maar een complete vernieuwing van het dak is niet iets dat niet uitgesteld kan worden. In deze casus diende de ex-partner die de opdracht had gegeven, de volledige kosten van de vervanging te dragen.

Het arrest maakt duidelijk dat het verstandig is om in een convenant ook duidelijke afspraken te maken over hoe gedurende de periode waarin de woning nog niet is verdeeld, wordt omgegaan met reparaties aan de woning. Met dank aan Jasper Horsthuis van De Scheidingsdeskundige.

Over 41 dagen is het zover! Het VIP’25 Congres. Het grootste event gericht op de financiële dienstverlening in onze sector vindt dan plaats in het AFAS Theater met sprekers over belangrijke thema’s. Alle belangrijke softwareleveranciers op het gebied van advisering en bemiddeling die hun innovaties en plannen voor het komend jaar toelichten. Met tussen de bedrijven door een geweldig netwerk-event. Het programma is rond. Elke ICT-partij vertelt in kort digitale pitches wat je in hun presentatie kan verwachten op 1 juli 2025. Kijk maar op het volledige programma, open daarna je agenda en schrijf of typ dan: VIP’25 CONGRES LEUSDEN.

Uit verschillende onderzoeken blijkt dat het intermediair nog niet onverdeeld positief is over het gebruik van brondata. Tot nu toe richtten deze onderzoeken zich op de inzet van brondata in de bemiddelingsfase. Lloyds Bank heeft nu echter ook een toepassing operationeel gemaakt voor de fase waarin sprake is van bijzonder beheer. In de praktijk werden in deze fase de rekeningafschriften van de klant opgevraagd en handmatig verwerkt in een tool. In samenwerking met Ockto is nu een tool ontwikkeld waarmee consumenten hun transactieoverzicht digitaal, snel en veilig kunnen delen in een gesloten omgeving.

Het voordeel voor alle partijen is een aanzienlijke tijds- en kostenbesparing. Voor Lloyds Bank biedt dit bovendien extra zekerheid dat de aangeleverde gegevens correct zijn. Bureau DFO verwacht dat met dit soort uitbreidingen van brondata-toepassingen meer adviseurs positiever zullen gaan denken over het onderwerp “brondata”.

Op grond van artikel 4:104 lid 1 Wft hebben assurantietussenpersonen voor niet onder het provisieverbod vallende verzekeringen het wettelijk recht op premie-incasso. Verzekeraars zijn niet verplicht om een samenwerking met elke financieel dienstverlener aan te gaan. Verzekeraars hebben via hun aanstellingsbeleid het aantal zelf incasserende advieskantoren teruggedrongen. Ook vanuit het intermediair zelf wordt minder belang gehecht aan deze activiteit als zijnde een “relevant contactmoment met de klant”. Te zien is dat in de afgelopen decennia het aantal kantoren dat zelf nog de verzekeringspremies voor de verzekeraar incasseert sterk is gedaald. Op 1 april 2024 is de Wet kwaliteit incassodienstverlening (‘Wki’) van kracht geworden. De vraag die af en toe in de markt opkomt is: Vallen zelfstandig incasserende assurantietussenpersonen onder deze regeling? In een helder artikel toont eminence grise Cees de Jong in Verzekeringsrecht, Aansprakelijkheid, Schade en Toezicht aan dat dit in de regel niet het geval is. Het artikel is te lezen via onderstaande button.

Argumenten van De Jong zijn onder meer:

• De incassowerkzaamheden zijn geen hoofdactiviteit;
• De incassowerkzaamheden vinden niet in opdracht van de verzekeraar plaats maar op grond van een wettelijk recht dat de adviseurs hebben.